Surowy, minimalistyczny (pomijając transową muzykę), niemal paradokumentalny film zabiera nas prosto do piekła.
Bohaterowie nie są eleganckimi, fascynującymi widownię psychopatami, granymi przez filmowe gwiazdy.
To trzech zwykłych opryszków, którzy zadają cierpienie dla zabawy, równie beznamiętnie, jak ćpają czy piją piwo. Ich ofiara z kolei nie jest w żadnym razie śliczną, niewinną panienką.
Wszystko w tym filmie jest zwyczajne, szare i nieciekawe - do chwili, gdy okazuje się przerażające.
Mimo braku, a może właśnie dzięki brakowi realizacyjnych fajerwerków, film robi wstrząsające wrażenie od sceny z psem (nie zdziwię się bardziej wrażliwym, którzy po jej zobaczeniu darują sobie resztę filmu) do scen wyjmowania piwa z lodówki pod koniec filmu.
Mimo oświadczenia o braku podobieństw do wydarzeń rzeczywistych, ta ponura historia zdarzyła się naprawdę i jest znana jako Hello Kitty Murder.
http://people.com.cn/BIG5/channel1/14/20001011/267172.html